Alegrías

6 abril 2015

Hay un dicho de esos que esconden más verdad de lo que parece que dice: «los buenos amigos son los que están en los buenos momentos cuando les llamas y en los malos sin ser llamados».

Asi que hoy toca compartir aquí mis alegrías. Por todos los malos momentos que compartí a veces tan sólo medio dejando entreverlos y recibí más cariño del que fui capaz de imaginar cuando empece a escribir este blog, hace más de seis años.

Mi primera y más grande alegría es un cambio de horizontes. Nos vamos a vivir al mar. Algo que siempre soñé, algo que hace años dije que haría, algo por lo que la vida me ha impulsado de diversas formas a apostar. A partir de junio José y yo viviremos en Palma de Mallorca, en un casa/pequeño paraíso mirando el mar que hemos encontrado estos días y en el que mi hijo cuando entró sólo pudo decir: «mami, ¿de verdad vamos a vivir aquí?». Pues si. Vamos a vivir mirando el mar al levantarnos y el mar al acostarnos. Construiremos un nuevo hogar entre luz, mar y cangrejos (no se nos pueden olvidar las rocas y los cangrejos!).

Mi trabajo seguirá siendo el mismo, porque tengo la suerte de poder trabajar casi en cualquier lugar mientras este bien comunicado, y a Palma otra cosa no se, pero aviones no le faltan ;-). Cambiara la consulta, que pasará a ser allí, pero lo demás seguirá igual.

Lo que no seguirán igual serán nuestros días, y nuestras almas y nuestros ritmos. Y la certeza de haber dado el paso no por trabajo, ni por amor..sólo y simplemente por ser felices, por concedernos, rectifico, por concederme este sueño.

Seguiré escribiendo aquí pero en vez de hacerlo en una terraza mirando a un precioso parque, lo haré frente al mar. Y seguiré conversando, y compartiendo, y abriendo nuestro hogar, sólo que ahora cabrá más gente aún.

Estos dos meses me tocan mudanzas y cierres, despedidas de una época de mi vida que ha sido increíblemente plena y feliz: veinticuatro años en Madrid! Es la geografía de mis afectos: dieciocho años en Zaragoza, veinticuatro en Madrid y ahora…siguiente escala. Me va a costar cerrar, pero lo haré con una sonrisa. Cuando me fui de Zaragoza huía de muchas cosas, ahora no huyo de nada porque no tengo nada de lo que huir, más bien al contrario.  Sólo doy un paso porque hay algo de mi que sólo siente estar en su lugar en la luz del Mediterráneo. Quizá me equivoque y dentro de unos años vuelva por aquí o vaya a otro sitio, pero se que no quiero vivir sin probarlo, sin intentarlo, sin arriesgarme a soñar.

Estos días hemos estado ya allí, buscando nuestro hogar, y hay algo que me ha dejado anonadada y no es sólo la casa, que también 😉 sino la red de amor que tenemos allí, la emoción y la alegría de la gente al saber que vamos allí, el cuidado y el mimo de quienes nos quieren, su cuidado en hacernos saber que somos un regalo para ellos… ha sido una bendición. Como lo ha sido la generosidad de nuestra gente aquí, en Madrid, al alegrarse por nuestra alegría por encima del dolor de marcharnos. Alegrarse por la suerte de quien amas ha llegado a ser para mi una de las mayores pruebas del buen amor.

Este ha sido un proyecto largo, y aún quedan un par de meses hasta mudarnos, pero quería compartirlo aquí, donde también estáis mucha gente que nos queréis bien.

Y para acabar voy a enlazar un artículo que escribí hace poco y que hemos difundido hoy desde Espirales CI, porque habla también de la alegría. De esa alegría que enseña a soñar. A mi me enseñaron de niña, y espero que mi hijo aprenda también eso de mi. Ojalá os guste leerlo.

Pepa

21 comentarios a “Alegrías”

  1. Felicidades!!! Por ese giro y por esas ganas. Resulta genial q tu gente (más cercana o lejana) esté ahí para apoyar esas decisiones y mirar por vuestro bienestar. Desde mi pequeño rinconcito de Andalucía, también me alegro por este gran cambio.

  2. Gracias, Inma, por ese hilo de cariño que no rompen las geografías 😉
    Pepa

  3. Date deseo todo lo mejor en esta nueva aventura, de todo corazón.

  4. Gracias, profe, es un honor compartir contigo nuestras vidas y nuestros saltos geográficos desde hace tanto 😉
    Abrazo inmenso,
    Pepa

  5. Bienvenidos a «Sa Roqueta»!!

  6. Qué regalo nos deja la primavera, qué suerte la nuestra!!!Esperamos que seais muy felices entre nosotros!!!

  7. Gracias, Belén, gracias, Isabel, que emoción! La suerte es nuestra.
    Pepa

  8. Cómo me alegro Pepa…. Te deseo toda la felicidad del mundo allí, lugar del que yo estoy absolutamente enamorada… Siento que no hayas pasado con Jose por mi puebluco segoviano antes de dar el salto. Un besazo

  9. Eyy, Elena, que aún tenemos tiempo y luego también. De hecho tengo que ir a Segovia por trabajo varias veces este año. Hablamos 😉
    Abrazo,
    Pepa

  10. Los «locos» de Mallorca os esperamos con alegria y una ilusion que se sale por las orejas… bss

  11. Pues enhorabuena y todo lo mejor para ti y para tu hijo!
    Bss

  12. Es una hermosa noticia Pepa me alegro mucho, creo que es una buena decisión, y los que te conocemos hace muchos años sabemos de tu deseo de vivir de cara al mar, que bueno que lo lograste!!!!! Besos

  13. Només et conec d’haver-te sentit en el curs que feres al CEP de Palma, pel gener. Gràcies per triar aquesta terra per posar-hi les vostres vides i aquest mar per deixar-vos anar. Aquesta argila i aquesta aigua salada us donen la benvinguda. Jo també.

    Te escuché en el curso del CEP de Palma, en enero.
    Gracias, por elegir esta tierra para plantar vuestras vidas y este mar para «dejaros ir». Esta arcilla y esta agua salada os dan una sincera bienvenida.
    Yo, también. Gracias.

  14. Querida Pepa, acostumbrada a tenerte tan lejos, no me importa Madrid o Palma, pero sé que os irá genial vayáis a donde vayáis y si es en el mar mejor…Desde Bolivia, es lo que mas extraño…Mucha suerte, que no la necesitais, y animo con los preparativos!!!

  15. Gracias Ainhoa, gracias Mariela por alegraros con mi alegría desde aquel lado del océano, tan lejos y tan cerca al mismo tiempo.
    Gracias, Mery, me has emocionado. La arcilla, y ese «deixar-vos anar»…emocionada.
    Antonio, tan, tan cerquita del corazón…tan agradecida por ello…
    Gracias, Paz!
    Pepa

  16. Querida Pepa: Envío desde Lima mis mejores augurios para esta nueva etapa.Leerte siempre me ayuda a recordar y reformular certezas. Enormes gracias por ello.
    Van abrazos!

  17. Se me iluminó el corazón al saber la noticia… No sólo os deseo lo mejor en esta gran aventura sino que espero veros disfrutar de esta isla maravillosa y llena de energía (y cangrejos!!) 😉

  18. Hola Pepa!
    yo he cambiado bastante de lugares y te digo que bien como en Palma no he vivido nunca. Espero poder coincidir alguna vez contigo 🙂

    un abrazo

  19. Querida Pepa,
    En Mallorca estamos de enhorabuena!!!! Te tendremos muy cerca y será más fácil el encuentro. Por supuesto os deseo lo mejor de esta isla. El mar…que bonito levantarte y encontrar el mar!
    Una persona como tú lo sabrá disfrutar al màximo. Y tu hijo también.
    Abrazos inmensos…azul ultramar…

  20. Hola José y Pepa!
    ¡¡Me he alegrado muchísimo cuando he sabido que veníais a vivir aquí!! y sí, es cierto Pepa en Mallorca tienes a mucha gente que te adora, no solo la que tu conoces, si no la que te conoce a ti por leerte o hacer un curso contigo.
    Bienvenidos los dos a «sa roqueta» con sus cangrejos, su mar, su luz, su paz….
    Un abrazo.

  21. Gracias, Azahara, intuyo que tienes razón. La isla nos guarda cosas que no podemos casi ni imaginar, entre otras, un montón de cariño que espero merecer.
    Sacra, tomaremos un café seguro.
    Francesca, seguro que en alguna esquina, en alguna playa..parame vale?
    Susana, me encanta saber que nuestros hijos crecerán un poquito más cerca.
    Majo, gracias a ti!
    Abrazos conmovidos a todas,
    Pepa

Dejar un comentario




Uso de cookies

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.plugin cookies

ACEPTAR
Aviso de cookies